This post is also available in: Slovenian
Трепет
Сине мој! Ти сега мирно спиеш.
Вон е ладно, врне ситен дожд.
Детски мечти по трепките криеш
и не знаеш за споменот лош.
Утре кога на твоего рамо
падне зора со првиот зрак,
ти ќе станеш и ќе прашаш: „Мамо,
зошто тате не е дома пак?”
Нежен поглед таа ќе ти прати,
без утеха ќе наведне лик,
и можеби веднаш сѐ ќе сватиш
во собата кога екне крик…
Сега ноќ е и ти спиеш веќе,
вон е ладно, врне, врне вон.
Дали така сѐ ќе бидеш среќен,
среќен како во детскиот сон?
Ацо Шопов, Стихови за маката и радоста, 1952
Песната за првпат е објавена во Нов ден бр. 8-10, 1950 год.