This post is also available in: Macedonian French Spanish German Russian English Albanian

"Думи" (Мисли), цртеж од Роман Кисјов, бугарски препејувач на Ацо Шопов.

„Мисли“, цртеж Романa Кисјовa, бугарског преводилаца Аце Шопова.

Мисли

На овој малој полици у Читаоници Лирског дома Аце Шопова изложене су мисли о поезији које је македонски песник изразио у интервјуима или чланцима.

  • Ако постоји песнички фатализам, онда сам један од његових највећих поклоника […] Поезија је младост лепоте, жудња за њом, право на њу, илузија. Понекад помишљам да има безброј других начина откривања себе, али оставите ме са овом илузијом, јер су ти помишљаји без потврде. (Интервју, Литерарна редакција РТ Београд, 1960.)
  • „Kada za nekog pisca kažemo: njegovo je djelo realna slika života, obično mislimo da je to djelo manje-više umjetnički promašeno, jer nije uspjelo da prodre ispod vanjskih manifestacija“  (Intervju Novi list, 1965)
  • Песник је истраживач. Али истраживач нарочите врсте. Он трага за нечим чега нема и што не постоји у природном реду ствари, откривајући њихов дубљи и трајни смисао. (Интервју, Књижевне новине, јули 1970.)
  • Поезија није ни етика, ни философија. Философске категорије, чија је предоминација збиља све очигледнија, добијају своје стварно значење уколико су и ако су утеловљене у естетском бићу песме. У мојим новијим песмама чулно и спиритуелно су збиља у строгој каузалној вези, али на тај начин, мислим, што се чулно често „раствара” у спиритуелне апстракије, а спиритуелно се „конкретизује” у чулне доживљаје. (Интервју, Књижевне новине, јули 1970.)

translation in progress

  • Поезијата е игра со убавината, во име на човечката убавина, бидејќи не постои надвор од човекот.
  • Тежнеам кон тишината како една од многубројните активни состојби на духот во кои можат подлабоко, посестрано и појасно да се наслутат драмите во нас и околу нас. Тишината е тишина на немир, на крик, на продор во непознатото, тишина на тврдина исполнета со оган и ветер.
  • Поети, мајстори на зборот, архитекти на човечноста и солидарноста, исковете нови зборови за поимите на разбирањето и љубовта, помошта и братството, единството на човечките интереси, животот без страв и катастрофи. (1963)
  • Тежнеам кон еден вид формално совршенство и сакам тоа формално совршенство да има и внатрешно содржинско оправдување. (1965)
  • Поетот го открива неговата песна, а не потписот што го става под неа.  (1969)
  • Во поезијата нема високо и средно развиени земји и земји во развој. Таа е или не е тоа. (1969)
  • Песната не е само свест за егзистенцијата, таа е свест за себеси, и поради тоа и се потврдува и остварува во непрекинат судир и со стварноста и со себеси. (1970)
  • Јас својата поезија, а особено онаа од најновиот период ја чувствувам како специфична синтеза, специфично доживување на љубовта, земјата и страста. (1970)
  • Поетот е во песната како во студена пештера, како во непрегледна шума каде место дрвјето лежат огромни расфрлани и скаменети зборови. Тој треба да ги спаси од смртта, да ги пробуди од скаменетиот сон, да ја оживее шумата за да можат дрвјата да одат. Често во тоа поетот успева , уште почесто стои во неа, во таа шума, збунет и беспомошен, довикувајќи на помош да му пријдат претходните поетски искуства. И така од песна во песна. Штотуку ќе се затвори еден круг, треба да се отвори нов. И секогаш истото проколнато прашање- како? (1970)
  • Поезијата бара комплетни личности. Тоа значи: без етика − нема творештво. (1972)
  • Секое влебување, секој конформизам е смрт за творештвото. (1972)
  • За мене беше речено дека сум ја укинал наративноста во  поезијата, дека зборовите сум ги свел на минимум. Гледано однадвор, тоа може да се сфати како метод, како свесна и промислена постапка. Но, од моја страна, јас едноставно употребувам онолку зборови колку што ми се потребни за да го кажам она што имам да го кажам. (1976)
  • Јас тешко пишувам. Една песна долго ја носам во себеси, додека најпосле не ја излеам на хартија. Тоа што ќе го напишам на хартија, тоа е завршена песна за мене. Песната ако како идеја не созрее во мене, таа никогаш нема да излезе на хартија. Инаку, кога песната веќе ја пишувам на хартија, ја пишувам навечер. Тоа важи и за мојата поезија и за препевот, бидејќи го сметам по сила рамен на оригиналот. (1979)