This post is also available in: Spanish Russian Serbian Croatian Bosnian

Во секој град

Во секој град живее еден човек,
една жедна и припитомена река.
Умората на сите ќе стане маслинка на брегот,
сите усмевки ќе ги пронајдат своите вистински очи,
а он ќе чека, ќе чека.

Во секој град живее еден човек
со раце како корито за дождот на твојот сињак,
што ќе започне благо а ќе се истури како дива река,
додека умората на сите не стане маслинка на брегот,
додека сите усмевки не ги пронајдат своите вистински очи,
а он ќе чека, ќе чека.

Дали да отидам и да го побарам своето легало судно
или да го отстапам на некој слеп патник
што не се излечил од неверување,
дали да отидам да станам маслинка на бергот
и да гладувам за невозможности.

Ацо Шопов, Ветрот носи убаво време, 1957
Песната за првпат е објавена во списанието Современост, VI, бр 6, јуни 1956, стр. 435.
На српскохрватски е објавена во Антологијата на повоената македонска поезија на Димитар Митрев, во 1960 год.