This post is also available in: French Spanish English Serbian Croatian Bosnian Albanian Polish Hungarian Italian

Шеста молитва на моето тело

Везилка си на оваа игра, на овој домородски ритам.
Од дивина со крвта ми викаш, од далечина:
„Кон твоето тело неподвижно итам
јас непозната, глув водопад од месечина.

На твоето чело високо пасат плашливи елени,
ти имаш раце силни и зараснати длабоко вземи,
во твоето грло растат треви зелени,
твоите зборови се ковчести и остри, но неми.”

Везилка си на оваа игра, на оваа домородска песна
а не знам дали си моја ноќ, дали си ден,
и оваа грутка црвеница врз која лежам е тесна
за овој пораз мој величествен.

Ацо Шопов, Небиднина, 1963
Објавена за првпат во Современост, бр 7, септември 1959, стр. 583-584.