This post is also available in: French Slovenian Croatian Bosnian
Убавината
На Л. Личеноски
Me прогони како жена блудна,
ненаситна, похотна, осамена.
Me грабнува вo прегратка пламена
неизбежно и сo cилa судна.
И ме фрла co дланката лесна
в чудна игра, в чудно компонирање,
изгаснувам во грч и умирање
и се враќам в живот како песна.
Па со поглед што блика и зрачи,
потонувам до дно вo модрината,
ѝ кликнувам пак на убавината:
Прострелај ме со своите лачи!
Прострелај ме, па сè нека стивне
без расудок, без празно умување,
и блесокот на тоа лудување,
само твојот блесок нека вивне.
Ацо Шопов, Слеј се со тишината, 1955