Also available in: Serbian
Стаклено-ладна поезија
Милан Ѓурчинов
Поминаа неколку години од објавувањето на последната стихозбирка на Ацо Шопов, (Стихови за маката и радоста, 1952 година), со која дотогаш најистакнтатиот протагонист на т.н. програмска, естрадна поезија, направи ненадеен и одлучувачки пресврт, повлекувајќи ја, за некое време, речиси целата македонска лирика во водите на нежно-сентименталните инспирации и псевдо-есенински штимунзи. Од тогаш до денес, Ацо Шопов, некогашниот поет на Грамос и на младинските пруги, негува речиси исклучиво една полугласна камерна поезија на мали и интимни теми, обележувајќи на тој начин еден многу субјективен и многу стеснет круг на приватни поетски доживувања.
Прочитајте го интегралниот оригинален текст на српскохрватски јазик.
Оригиналниот наслов на статијата е „Ацо Шопов: Слеј се со тишината“, НИН, бр. 273, Београд, 25.3.1956, стр 10.
Прочитајте други огледи и критики на Милан Ѓурчинов за делото на Ацо Шопов