This post is also available in: Macedonian French Spanish English Serbian Bosnian

Ljubav vatre

Za S. J.

Gluvi krečnjak na naša pada lica.
Leprša pod njim vatra kao ptica.

Leprša vatra u kavezu koga ograđuje vreme.
Na ponoćnom suncu dozreva crno seme.

Vatra sama od sebe krade večnu vatru
da bi svoju ljubav nožu odvela u šatru.

Grej, ponoćno sunce, bez zastanka, grej.
Evo, sam i ranjen, dolazi Prometej.

Kao grabljivac tamni, kao zemlja kad glad je prene
uze on vatru i, planuvši, pade niza stene.

Pesma se istopi kao lažno zlato, kao metal žut.
Od života je duži do čoveka put.

Vatra sama od sebe krade večnu vatru
da bi svoju ljubav nožu odvela u šatru.

Ćuti, ćuti, ćuti u borovini gluhoj.
Vatra i njen puhor. Vatra i njen puhor.

Aco Šopov, Predvečerje, Titograd, Grafički zavod, 1966
Preveo Sreten Perović

Ljubav ognja

Za S. J.

Gluvi krečnjak pada preko naših lica.
Prpori se oganj pod njim kao ptica.

Prpori se oganj u kavezu vremena,
na ponoćnom suncu zru crna sjemena.

Sam od sebe oganj vječni oganj krade
svoju ljubav nožu da na poklon dade.

Grej, ponoćno sunce, ne zastajkuj, grej,
evo sâm i ranjen stiže Prometej.

Ko strvinar smrknut, kao zemlja gladna
prihvati ga oganj i on spržen pada.

Kao lažno zlato istopi se pjesma.
Duža od života do čovjeka cesta.

Sam od sebe oganj vječni oganj krade
trajno ljubav svoju nožu da predade.

Cuti, muči, šuti u mladoj šumi bora.
Oganj i gora. Ognjevi i gora.

Aco Šopov, Dugo dolaženje ognja, 1977
Preveo Sreten Perović