This post is also available in: Bulgarian


Поезија роденa од зборот*

Roman KissiovРоман Кисјов

Поезијата на Ацо Шопов одамна е позната во Европа и во светот. Препеана е на најголемите светски јазици и продолжува да се препејува… Но во Бугарија досега остана непозната, освен за еден мошне тесен круг поети и специјалисти. Донекаде тоа и не е толку чудно кога се има предвид дека до пред петнаесетина години македонската литература воопшто не беше позната кај нас, ниту се објавуваше, ниту се зборуваше за неа… Истото важеше и за современата бугарска литература во Република Македонија. Но во текот на изминативе неколку години сепак ваквата ситуација почна да се менува. Почнаа првите обиди да се рушат ѕидовите што политиката долги години ги ѕидаше (а и денес продолжава да ги ѕида) со цел да нè раздели. И покрај сè, благодарение на поетите, писателите и издавачите, и од двете страни, процесот на меѓусебно запознавање стана постојан и неповратен… Во Бугарија излегоа десетици книги на македонски автори, претежно поети (што се должи на високото ниво на современата македонска поезија). А поезијата на Ацо Шопов – неоспорен класик на македонската поезија -, некако необјасниво остана непозната за бугарскиот читател.

Јас лично за првпат го слушнав неговото име пред десетина години, а наидов на негова книга во Македонија пред само три години. Восхитен од поезијата на Ацо Шопов веднаш потоа преведов и објавив десетина песни, за денес конечно да дојдеме до ова издание (Раѓање на зборот), до оваа прва книга во Бугарија од овој голем поет, книга којашто се “раѓа” во своето бугарско постоење, во пресрет на 90 годишнината од раѓањето на поетот. А тој, поетот, иако одамна го има напуштено нашиов грешен свет, продолжува да живее бројни животи, во различни јазични инкарнации, имено преку Зборот.

Ми се чини дека поезијата на Ацо Шопов плени и фасцинира не само поради големиот талент и мајсторство на нејзиниот автор, туку и благодарение на нејзината возвишеност и идеализам, коишто – особено денес, во ова бездуховно, прагматично и технократско време – можеби делуваат речиси утописки и анахронично… но се во суштина носители на универзални вредности, свртени кон Човекот и исконите, оние вечни вредности на кои се темели и од кои црпи енергија човековото постоење…

Оваа поезија фасцинира затоа што во неа, на специфичен начин се сплотуваат егзистенцијалното и метафизичкото, минливото и вечното, живоста и меланхолијата, верата и недоверието, смиреноста и непримирeноста, интуитивното и контемплативното, сензуалноста и мисловнoста… Оваа поезија плени најмногу со својата природност и човештина, без призвук на патос или фалш…

Ова е поезија на Роден поет, поезија родена од Зборот, поезија родилка на “зборот што се дели од темнината”, што е “тврда вилица на времето” и “вечен копнеж по далечините”… Поезија којашто го изречува Неизреченото со посретство на Тишината.
______________
* Предговор на книгата Раѓање на зборот на бугарски јазик, Авангард Принт, Русе, 2013.  Текстот на бугарски е објавен и во списанието Литературен свят, 2013.

evenement_nouveauПодатоци за промоцијата на книгата во Софија, ноември, 2013