Честито

Два пати Лена под тешка старост
понесе таква голема радост!

Ко вчера беше, – година мина…
последен грмеж далеку згина,
в песни и викот улици јачат,
народ и војска од радост плачат,
да прснат срца, да пукнат гради! –
– Честито, синко!
– Честито, мајко!
– Честито, борци
соколи млади!
A Лена
лита,
лита,
лита, –
крилена среќа напред ја носи,
рипнуе вади,
сокаци коси –
за синот свој,
за Димо пита!

А там, сред пепел – урнати згради
лежеше Димо со куршум в гради,
и кога Лена сметена пријде
огин и – болка закапа в срце,
горчиви солзи залија среќа,
леко му обви срмена глава
и нежен шепот впи в мртви усти:
– Честито, синко,
мајкина радост…
А сегден, сегден киpеше младост!

***
И сега пак е таква радост –
и земја сред море знамиња плива,
и сеrе пак е таква младост –
народ ко река низ град се слива!

***
Бирачко место – „Двесте и двајсе“..
Пред него народ – грозд
тежи,
чека.

Полека Лена отвори врата
и стапи тивко ко в свето место,
три пати натре разигра срце
и ко да беше лека ко ронка –
не помне како излезе вонка!
„За кого? –
врели погледи питат,
– За кого?!
некој извика гласно,
а Лена расне
ко в прва младост,
очи и светат,
играе
срце
и ум
и жили,
и крв и месо –
говорат,
Горат:
– За Тита!
Тита!
За нашиот Тито!
Нека ни е вечно
и честито
да е!

Ацо ШоповПесни, 1946