This post is also available in: Russian

Допри се полека до моето рамо

Допри се полека до моето рамо,
Заспи во топла белина.
Тишината е мала овошка
со гладен виј за зрелина.

Слушај ги – дишат на ветките
гнездата новородени
како едра на шир морска фрлени
и од бела тишина оплодени. 

Допри ги полека до моето рамо
усните со молк исполнети.
Како ќе ги ловиме сите погледи
во овој виј засолнети. 

Ацо ШоповВетрот носи убаво време, 1957