Јус-распинања

1
Колку е светот денес тесен,
колку е светот проѕирен и мал,
не треба да се мачиш над тешки книги внесен
за да разбереш како се живее, на пример, во Монтреал.

2
Не ти требаат никакви книги,
ни девизни средства од банка,
ни да си умен и популарен како Твиги
па да го запознаеш животот подобро од својата дланка.

3
Старата етика за отпад е зрела,
пред наши очи се распаѓа, се руши:
живеела некогаш една душа во две тела,
а сега во едно тело живеат две души.

4
Едната е домашна, питома и кротка,
на утрешен оган по цел ден се кали,
меѓу два света стои како потка
од најчисти човечки идеали.
Кога ти зборува – го продолжува твојот век,
да си заразен и од болест неизлечива
таа на болеста ќе ѝ најде лек,
толку е златоуста, толку слаткоречива.

5
Другата е горделива и од сè се гнаси,
другата е веќе малку изморена
барајќи ги во највисоките историски класи
на своето потекло двата корена.
Таа има само една девиза:
девизи се добиваат за патување во странство,
па затоа прилега на вечита виза
и на легализирано емигранство.

6
Две души се распинаат пред вратите на рајот
и никој не може да им го дофати крајот.

Ацо Шопов, Јус-универзум, 1968
Песната за првпат е објавена во Остен, бр.28, 7 октомври 1967, стр.1

Оригиналните автографи од збирката се наоѓаат во Фондот Ацо Шопов, во АМАНУ: АШ К1 АЕ31. За четири песни постојат замо машинописи: „Јус-критичар”, „Јус-догматичар”, „Јус-солидаризерство” и „Јус-дискутанти”.